အုဌ္ က်စ္ ေက်ာ္ ေအး မႏၲေလး ေအာင္ ေက်ာ္ ခ်မ္း ေအး မႏၲေလး
ငယ္ခ်စ္ဦး
တစ္သက္ တစ္ခါ ၊ တစ္လႊာ တစ္ရြက္ တစ္ခက္ တစ္ပြင့္ ၊ ငံုအဆင့္မို႔ ရင့္လို႔ပဲ ဝါဝါ ညႇာတံပဲ ျပဳတ္ျပဳတ္ ျဖဳတ္ခနဲပဲ ေႂကြေႂကြ ေျမမွာပဲ ေရာက္ေရာက္ ဖြဖြေလးေကာက္လို႔ ပန္းေျခာက္ေလးဘဲ ျမတ္ႏိုးမယ္...။ ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
No comments:
Post a Comment